Route
Cijfers
- 45 fiets dagen
- 2 rustdagen
- 3.684 kilometers
- 39.286 hoogtemeters
- 1 Warmshowers
- 17 kampeerdagen
- 28 dagen hotels/B&B
- 24 dagen 🌞
- 10 dagen 🌧️
Dit jaar wilde ik weer naar Ierland. Mijn allereerste buitenlandse fietstocht van 1977 dunnetjes overdoen. Vanwege het Ierse weer wilde mijn partner niet mee. Dus opnieuw solo. Ik ben vanuit huis in Rotterdam vertrokken en via Calais, de Engelse zuidkust en door Wales naar Holyhead gereden. Met de veerboot overgestoken naar Dublin. Vanuit Dublin over de Wicklow Mountains gereden naar Cobh aan de zuidkust en daarna grotendeels de Eurovelo 1 route gevolgd, de Wild Atlantic Way voor fietsers. Via Larne overgestoken naar Schotland en via Newcastle terug naar Nederland. In totaal 3.684 kilometer en ruim 39.000 hoogtemeters.
Geen gravel, wel steil
Het plan was zo veel mogelijk over gravel te fietsen, de South Downs Way en King Arthur’s Way in Zuid-Engeland, de Great British Divide in Wales en de Wicklow Way in Ierland. Al bij de voorbereiding werd me duidelijk dat dit een beetje te zwaar zou worden met een volgepakte vakantiefiets. Ik heb een dag op King Arthur’s Way gefietst. De heuvels in Wales waren op asfalt al een uitdaging. Het alternatief in Wales, de Eurovelo 2, voerde me over prachtige rustige weggetjes met weinig autoverkeer.
Weinig EU-geld naar wegen
Het Ierland van 2024 is welvarender dan dat van 1977. Het valt mij vooral op door de grote landbouwvoertuigen, vooral tractoren. Op de eenbaanswegen moest ik regelmatig opzij om een tractor langs te laten. Ik was bang dat de leren – met EU subsidies- hun idyllische weggetjes hadden omgevormd tot brede autowegen. Dat hebben ze gelukkig niet gedaan. Wel regelmatig het blauwe EU-bord met gele sterren gezien, maar het EU-geld was vooral besteed aan economische en sociale projecten: reconstructie van havens, speelplaatsen etc.
Immigratieland
De bevolking van Ierland was rond 1970 gehalveerd vergeleken met de ruim 8 miljoen inwoners van 1840. Door hongersnood en emigratie. De hongersnood uit de jaren rond 1847 staat in het geheugen gegrift. Veel musea en gedenktekens verwijzen naar die periode. Inmiddels is Ierland een immigratie land geworden. Ik heb veel mensen ontmoet die naar Ierland zijn geïmmigreerd of teruggekeerd na een periode in Engeland of Amerika.
Uitkijkjes over de Atlantische Oceaan
Aan de westkust van Ierland word je getrakteerd op een onuitputtelijke reeks van schitterende uitzichten over de oceaan, rotspartijen en kleine eilandjes. De Ring of Kerry is een van de toeristische hoogtepunten, maar voor fietsers minder prettig door het vele autoverkeer. Midden op Kerry ligt de Black Valley, een idyllisch dal met een riviertje en een paar meren. Je kunt er alleen via steile, smalle weggetjes komen. Hier komen vooral wandelaars.
Inishmore
Inishmore was een van de hoogtepunten van de tocht. Ik verbleef in het hostel in een kamer met uitzicht over de haven. ’s Avonds in de pub gegeten. ’s Ochtends genoten van mijn koffie op het terras in de ochtendzon en een rondje gefietst over het schitterende eiland, voordat de hordes dagtoeristen het eiland overspoelden. Tussen de door muurtjes omzoomde akkertjes, langs eeuwenoude ruïnes, met steeds de Atlantische Oceaan vlakbij.
Irish Mist
Als je naar Ierland gaat, weet je dat het af en toe regent. De bergen verdwijnen in de nevel. De heenreis naar Inishmore was zonnig, op de boottocht naar Rossaveel in Connemara regende het. Dat bleef het de rest van de ochtend doen. Fietsen door de uitgestrekte veengebieden met maar enkele honderden meters zicht heeft zijn eigen charme.
Turf
Nederland heeft zijn ruzie met de EU over mest, Ierland over turfsteken. Turfsteken is slecht voor het klimaat en de natuur. Hoewel turfsteken sinds 2018 is verboden, zie je het in het noordwesten van Ierland overal. Tot ongenoegen van de EU worden bestaande rechten gerespecteerd. Maar sinds 2023 is commerciële verkoop van turf verboden. Dit weer tot ongenoegen van de turfboeren.
Accommodatie
Ik heb vooral gekampeerd en in B&B’s gelogeerd. Dat regelde ik meestal een dag tevoren. Twee jaar geleden in Amerika heb ik regelmatig via Warmshowers bij mensen gelogeerd, hier lukte dat niet.
Wegen
Ierland kent weinig fietspaden. In de stad Dublin zijn wel veel fietsstroken, je rijdt op normale wegen. Meestal kun je mooie eenbaanswegen vinden met weinig autoverkeer. Vooral op het Dingle Peninsula reed ik te veel op drukke tweebaanswegen zonder vluchtstroken.
Zwaar?
Fietsen in Zuid-Engeland, Wales en Ierland is stevig. Als je niet van klimmen houdt, moet je er niet heen gaan. Na Wales was Ierland een “makkie”. In Wales rijd je bijna nooit vlak en regelmatig boven de 10%. In Ierland was 10% het maximum, behalve in Donegal. Daar moest ik regelmatig mijn best doen boven te komen. Ook supersteil was de kustweg in het noorden van de Glens of Antrim in Noord-Ierland. Maar de steile stukjes zijn meestal kort.
Materiaal
Ik reed op een Koga World Traveller, met Rohloff naaf en riemaandrijving. Tot hellingen van 15-16% kwam ik daarmee omhoog. Daarboven moest ik lopen, vooral omdat ik buiten adem raakte.
