Om 10 uur vertrokken vanuit Pollatomish voor de behoorlijk lange tocht naar Sligo. Toen ik wegging was het erg nevelig, waardoor je de bergen nauwelijks kon zien. Mijn hoop om vanaf de weg langs de kust de bergen van Donegal te kunnen zien liep dus op niets uit. De wind uit NO tot O werkte me af en toe tegen, maar hielp me ook op sommige stukken.
Ik was tenslotte blij dat bij Sligo was het heb aan een meer even buiten Sligo gegeten. Mijn gastankje was ook eindelijk leeg, zodat ik het nieuwe tankje dat ik al sinds Glengarrif meesleepte in gebruik kon nemen.
Na mijn eetpauze ging ik op zoek naar een B&B. Ik belandde om een of andere domme reden in een straat vlakbij het station. Ik kreeg bij de vierde deur een bed in een kamer met drie bedden: een engelsman wiens zus was overleden en de een of andere onduidelijke figuur. Het geweldige engelse breakfast viel tegen: een hard gebakken ei, twee worstjes, brood met vieze jam, maar wel echte boter en thee. Het geheel kostte £ 3.
