Singlehanded 2024 dag 4, dinsdag

• Vertrek 7.10 , aankomst 22.00
• Lorentzsluis Kornwerderzand 12.20-13.00
• Ankeren 19.05-21.30
• Afstand 63,1 nm, Gemiddeld 4,3 kn
• Tijd 14 3/4 uur, zeil 14 1/4 uur, motor 1/2 uur
• Wind zuidwest 5 Bft
• temperatuur 14 C, luchtdruk 1023 hp
• bemanning Rudy

Stralend weer

Vandaag terug naar Lelystad via Kornwerderzand. Ik ben om 7 uur vertrokken. Omdat de haveningang op Vlieland vrij krap is mogen we tot buiten de haven de motor gebruiken en daar de zeilen gehesen. Daarna met een flitsende vaart naar Harlingen door stroom en wind. Gevolgd door Martin Paul met Laophraig. Met hem heb ik 4 jaar geleden tegelijkertijd in het donker door het Visjagersgaatje gekruist.

Kruisen met tegenstroom

Vanaf Harlingen moesten we via de Boontjes naar Kornwerderzand. Tegen de wind en tegen de stroom in! Na mijn sof gisterochtend overwogen om in Harlingen te wachten tot de stroom weer draait, over vier uur. Ik moet ook nog 2 uur ankeren. Toch maar proberen. Het gaat! We worden in de dwarse slagen wel terug gezet, maar niet zo ontmoedigend als gisteren op het Malzwin. Omdat het water hoger komt, kan ik grotere slagen maken over de zandplaten naast de geul. Overmoedigd zie ik bij een erg wijde slag de diepte meter dicht in de buurt van de diepgang van de Wilhelmina komen: 1 meter 40. Ik lig onder helling, dat scheelt 20 centimeter. De bodem niet gevoeld en opgelucht toen de dieptemeter weer omhoog liep.

Supersnelle Lorentzsluis

ik had geluk. Net toen ik de zeilen had gestreken, de stootwillen opgehangen en de meerlijnen klaar gemaakt, kregen we groen rood van de brug: hij gaat zo open. Met 5 zeilboten, waarvan drie deelnemers van de singlehanded, door de brug in de sluis. Een grote brede zeilboot, met boegschroef en onder Duitse vlag, had erg veel moeite met aanmeren in de sluis. Niet singlehanded, dus communicatie leek het probleem.

Optimaal zeilweer

Na de sluis op het IJsselmeer en 40 mijl naar Lelystad. De koers tot Stavoren was net aan bezeild. De Laphroaig en La Sirena voeren wat sneller dan ik, maar moesten in Stavoren nog een stempeltje halen. Het IJsselmeer was redelijk woest, dus de eerste uren waren niet comfortabel. Bij Stavoren kwam ik de Hydra tegen, bezig met een overstag. De Hydra is een prauw, die bij elke overstag de fok moet wisselen en twee kanten op kan varen. Deelnemers zijn Florian en Laura. Laura Dekker is de jongste vrouw die solo de wereld om heeft gezeild. Het verwisselen van de fok leek van mijn afstand een natte boel.

Sturen

Volgens de theorie en meerdere zeilfilmpjes, stuur je met de zeilen als je het roer vast kunt zetten. Op de laatste 5 mijl van de tocht vandaag gebeurde dat. Verder lukt me dat zelden. Daarvoor het ik mijn elektrische stuurautomaat, de Raymarine tillerpilot XP5 en sinds twee jaar een windvaan, de Bouvaan. De Raymarine moet bij zwaar weer hard werken en vreet stroom. Dus heb ik de Bouvaan. Ik heb er een haat liefde verhouding mee. Het kostte me veel moeite om hem “in en uit te zetten”. Dat heb ik inmiddels een beetje onder de knie. Zaterdag naar Muiden heb ik de Bouvaan gebruikt. Daarna niet meer, dus vanmiddag op het IJsselmeer heeft hij tot aan Stavoren gestuurd. Op de ruimere koers daarna naar Lelystad was ik weer niet tevreden. En de Raymarine weer aangezet. Toen ik net de Bouvaan had opgeruimd, piepte het alarm van de accuspanning. SHIT! Verder op de hand gestuurd en het laatste stuk met zeil. Huiswerk voor de winter.

Ankeren

Na het ronden van het Vrouwenzand, de ondieptes bij Gaasterland, verder naar het Noordoost puntje van het Enkhuizer Zand. Tenslotte in een rechte lijn de laatste vijf mijl naar de finish in de Flevo Marina bij Lelystad. Uitdaging is nog het kruisen van de drukke scheepvaart route. Tussen twee vrachtschepen door aan de overkant van de route gekomen.
De ankeropdracht had ik bewaard voor de windstille periodes. Die waren er dit jaar niet. Dus moest ik tot slot nog een paar uur ankeren. Kon ik eindelijk mijn ankerlicht gebruiken, deed die het niet! Altijd wat met die boten. Ik had nog een lampje van onze eervorige boot die ik in de voorplecht kon hangen. Mijn erwtensoep opgegeten en de administratie bijgewerkt.
In het duister de haven inzeilen was een beetje complex. Voor de haven ingang lagen een grote baggerboot en een ankerende mede deelnemer. Zonder beide te raken, veilig de haven ingezeild.