Grasmaaien
Het is indrukwekkend hoeveel gazons er zijn langs de route waar ik fiets. Vaak zijn ze ook groot. Op deze vrije dag heb ik dus tientallen grasmaaiende mensen gezien op even zoveel grasmaaiers. Bijzonder dus ook hoeveel tijd er wordt besteed aan het maaien van het gras. Wat me ook opvalt dat er veel tuincentra zijn. Ik heb inmiddels ook een drive-in tuincentrum gezien.
Alle soorten wegen
Vandaag weer alle soorten wegen gehad. Vierbaans uitvalswegen aan de randen van de stad tot sporen door het weiland. De eerste 15 kilometer een kaarsrechte brede tweebaansweg met brede vluchtstrook. Goede training voor wat me te wachten staat in Minnesota en South Dakota. 28 kilometer over het Lake-to-Loketrail. Het vervelendste zijn drukke tweebaans wegen zonder vluchtstrook, zoals de zes kilometer uit Romeo.
Visum
Aan het eind van de ochtend de Sint-Clair rivier met de veerpont overgestoken naar Michigan. Er pasten 12 auto’s op, die aan de Amerikaanse kant op de pont moeten wachten voordat ze bij de douane langs kunnen. Ik hoopte dat de termijn van 90 dagen voor mijn visum, hier opnieuw zou weer gaan lopen. Dat was niet zo. Zolang in je in Noord-Amerika blijft, loopt de termijn door.
Michigan
Michigan voelt voor mij als de thuisstaat. Hier heb ik 2 1/2 jaar gewoond en ben ik op school geweest. Na mijn vaders pensioen woonden mijn ouder 16 jaar lang elke zomer hier. Drie van de negen te bezoeken neefjes en nichtjes wonen hier.
Saint Augustine’s House
St.-Augustine’s House is een luthers klooster. Gastheer Andy van Warmshowers is hier monnik. Hij is zelf op dit moment in Korea. Andy had geregeld dat ik werd opgevangen door monnik Daniel. Daniel is een 21-jarige man uit Chicago, die in zijn vorige leven fietsenmaker was. De broeders en hun gasten volgen een strak dagritme met om 5 uur in de ochtend de eerste kerkdienst. Ik ga het morgen beleven.
