Vertrek: 12.30, Aankomst: 22.00
Lorentzsluis: 18.05-19.00
Afstand: 43,4 mijl, gemiddelde: 4,6 kn
wind: WZW3, temp 13C, luchtdruk: 1022
duur: 9½ uur, zeil 9¼ uur, motor ¼ uur
zon: 6 uur, neerslag: ½ uur
Bemanning: Rudy
Vandaag de grote dag, de start van de Single Handed Tocht. Een beetje door toeval. Door ontmoetingen met kolibrizeilers op de reis van Normandië, lid geworden van de Vereniging van Kolibrizeilers. Een van de evenementen op hun website de Single Handed Toer. Ik vaar vaak solo, dus een interessant om een keer mee te doen. Jammer, dat er maar één andere Kolibri is: Piet Smit. Tips van hem en van Piet van der Burg (regelmatige deelnemer) en van Pim (bouwer en regelmatige deelnemer) moeten mij helpen om de tocht te volbrengen, Het gaat hier niet om winnen.
Goed georganiseerd uitdelen van de bescheiden, de tracker, snertmaaltijd en groepsfoto. De laatste dingen op de boot klaarmaken en dan naar het startvak. Ik maakte me enige zorgen over hoe dat moest met al die zeilende bootjes, maar Piet Smit legde uit dat de motor pas uit moet als het start. Een beetje slap. Op het startschip zou de code staan om de koker met onze zeilopdracht te openen. Helaas, het startschip lag een ¼ mijl noordelijker dan verwacht. Toen maar met een app de code ontvangen.
Verschillende onderdelen van de opdracht vielen te verwachten. De grootste onbekende is een 8 rondje om het Windmolenpark en de Kreupel. Op de hand geschat hoeveel tijd dat gaat kosten. Optimistisch als ik ben, zou dat wel eens een forse onderschatting zijn. We zullen het merken.
Vandaag eerst naar Oudeschild op Texel. Daar was ik op voorbereid. Even in twijfel toen allemaal deelnemers eerst naar Enkhuizen gingen, maar de beide Pieten hadden mij geadviseerd mijn eigen plan te trekken. Een mooie tocht over het IJsselmeer met een ruime wind. En toen werd het donker. Én draaide de wind meer naar het westen, Daarmee was het Visjagersgaatje niet helemaal bezeild. Ik had me druk gemaakt over het aantrekken van een warmere trui, achteraf bleek dat niet nodig. Ik had met beter even kunnen orienteren op de kaart. Ik weet wel ongeveer hoe de dieptes rond de bebakende geul zijn, maar helemaal zeker niet. Als je met harde wind steeds overstag moet, de stuurautomaat en golven niet aankan, heb je weinig tijd om de kaart te raadplegen. Uiteindelijk kwam de Gat van Stier 6 nog onverwacht snel. Vanaf die plek kan ik bijdraaien richting Oude Schild en had ik weer een ruime wind.
Zeilend de haven van Texel binnenvaren ging uiteindelijk soepel. Voor de haven loopt een forse dwarsstroom die je opzij kan zetten. Op Texel een wandeling gemaakt om traptreden te tellen en daarna in bed. Morgen vroeg op.
