Wisconsin
Na ruim twee weken Michigan kom ik in Wisconsin, America’s Dairyland, als ik de nummerborden mag geloven. Maggie vertelde dat ze onderweg naar haar familie bij een van oorsprong Nederlandse boer langs gaat. Zijn vrouw heeft in Nederland het vak geleerd en hier maakt ze nu Goudse kaas.
In het noorden van de staat nog weinig koeien gezien. De staat is hier dunbevolkt. Wel bezaaid met meertjes, daarlangs vakantiewoningen. En bossen. Het eerste dorp van betekenis op de route is Eagle River. Dat komt pas na 60 kilometer. Dan is het ook lunchtijd. Vanochtend eerst een uur regen. In de middag weer een uur regen.
Wild kamperen
Voor dinsdag, woensdag en donderdag heb ik Warmshowers geregeld. Voor vandaag niet. Mogelijke kampeerterreinen liggen wat onhandig te opzichte van de route. Dus besluit ik op goed geluk een kampeer plek te vinden. Bij een particulier vragen of ik ergens op zijn gras mag staan of in het bosgebied. Het wordt het laatste. Ik rijd over een grindweg door de bossen met particulier terrein aan weerszijden. Borden metNo Trespassing, Keep out, Private maken duidelijk dat je daar beter niet kunt gaan staan. Het wordt uiteindelijk een met gras begroeid snowmobile pad. Een beetje uit het zicht van de weg, maar in de drie uur tussen aankomst en schemering is er geen auto langs gekomen. Geen verkeerslawaai.
Muggen
Mijn stop na twee uur fietsen, mijn koffiestop, werd vergald door honderden muggen die het op mijn handen, benen en gezicht hadden voorzien. Die werd korter dan gepland. Na aankomst bij mijn kampeer plek me eerst ingesmeerd met muggen olie. Daarna gegeten en al vrij snel achter het muggengaas van de tent gekropen.
