Geen Limerick
Vanaf Listowel laat ik de EuroVelo route links liggen. Die route gaat in Limerick over de Shannon en loopt dan weer terug naar de kust. Afgezien van de mooie naam, heb ik niet het beeld dat Limerick een aantrekkelijke stad is of dat de route daarheen zo bijzonder is. Er is een veer over de monding van de Shannon bij Tarbert, hiermee hoef je geen 130 kilometer om te rijden. Ook de route van de Wild Atlantic Way, de autoversie van de EuroVelo, loopt via het veer.
Het landschap golft een beetje van 10 tot 50 meter hoogte. Het zijn vooral hooi- en weilanden met veel koeien. Er zijn ook opvallend veel burgerwoningen buiten de steden en dorpen. Bij een deel daarvan denk ik dat het vakantiehuizen zijn.
Turf
Onderweg naar Tarbert kwam ik vanochtend langs een stuk land waar turf lag te drogen: de Bunnarddee Bog. Ik ken turfsteken van idyllische plaatjes, waar mensen met een soort van schep de plaggen uitsteken. Hier was het duidelijk machinaal gedaan. Turfsteken schijnt weinig milieuvriendelijk te zijn, zeker als het machinaal gebeurt. Het is ook verboden in Ierland, maar daar zijn uitzonderingen op. Het Bunarddee Bog, een zeldzaam hoogveen gebied, wordt beschermd. Aan de randen van het gebied is turfwinning kennelijk nog toegestaan.
Imponerende kust
Eenmaal op de noordoever van de Shannon monding volgde ik opnieuw de EuroVelo route. Met een grote slinger voert die route me over kleine weggetjes langs de bovenkant van de rotsachtige kust. Onder een strak blauwe lucht was dit genieten. Alleen de koude noordenwind had wat minder mogen zijn.
Aan de kust ligt Kilkee. Hier ligt een zandstrand, een echte badplaats.
