Transamerica dag 84: Lincoln City OR

Gewoon doortrappen

Vanochtend allemaal felicitaties en bewonderende berichten ontvangen. Vooral de berichten over de geweldige prestatie maken me verlegen. Zo geweldig is die prestatie niet. Het was niet moeilijk of extreem zwaar. Het zwaarste waren de heuvels in Pennsylvania en tegenwind op de eindeloze rechte wegen van South Dakota. Op dat laatste was ik voorbereid dat eerste kwam onverwacht

Onderweg ben ik veel Amerikanen tegengekomen die zeiden dat ze niet dwars door hun land konden fietsen. Mijn antwoord: natuurlijk kun je dat ook. Rustig trainen en volharden.. Persevere. Of simpeler: gewoon doortrappen.

De mensen zijn hartelijk en behulpzaam. Je wordt gemakkelijk aangesproken en krijgt dan een aai over je bol als ze horen dat je van coast to coast fietst. Ik heb vijf weken samen met Willy gefietst. Dus eenzaam was het niet. Hooguit in de bossen van Noord Michigan en Wisconsin, waar je uren lang geen huis tegenkomt.

Pacific Coast

Vandaag een korte tocht langs de kust van de Stille Oceaan, Pacific Ocean klinkt mooier Vooral het eerste deel was mooi, met strand, rotsen en branding. Grotendeels gefietst op de beruchte US101, een vervelend drukke weg. Zeker op deze zaterdag is het extra druk omdat mensen vanwege de hitte in Portland de stad ontvluchten. De kust is veel koeler door de koude Poolstroom en door het kustgebergte. Het zeewater is hier een onaangename 11 graden. De buitentemperatuur was om 10 uur nog 16 graden. Voor het eerst sinds weken heb ik om 10 uur mijn Jack nog aan.

Whale watching

Vanuit het dorp Depoe Bay kun je walvissen zien zwemmen. Met boten kun je gaan whale watchen. Ik heb met mijn koffie een kwartier naar de oceaan zitten turen, maar heb onvoldoende geduld om een goede whale watcher te worden. Ik had mijn verrekijker ook niet bij me.