European Divide 2025 dag 1

Plan

Vandaag begonnen aan de fietstocht naar Frankrijk. Vanaf Keulen over de European Divide door Eifel, Vogezen, Jura en Alpen naar Valence, daarna over het Massief Centraal naar Champs-Romain. Van daaruit via de St Jacobsroute naar huis. 1500 kilometer heen en 1000 kilometer terug.

Treinreis

De treinreis ging goed. Met een internationaal kaartje mag de fiets in de spits mee in de aan reis. De dame die met haar vouwfiets op de fietsplaats zat, was duidelijk niet blij, al helemaal niet toen ze haar beker thee omgooide. Met een chagrijnig gezicht is ze ergens anders gaan zitten.
in Utrecht stapten nog 3 andere fietsers in, er hingen al 2 fietsen. De plekken zijn gereserveerd, geen zorgen of de fiets meekan. Er is plek voor 8 fietsen.

Regen

De buienradar en de lichtere lucht gaven een beetje hoop dat het vanaf Keulen niet meer zou regenen. Dat deed het wel. Het heeft de hele dag geregend. Soms wat harder, meestal wat minder. Maar droog werd het niet. Onderweg heel veel bankjes op idyllische plekjes, maar in de regen niet aantrekkelijk. Het had al een aantal dagen geregend, dus alle paden waren nat. Bij Meschenich kwam ik op pad terecht met kleef modder. Daar is nauwelijks op te fietsen en tot overmaat van ramp eindigde het na 500 meter bij een omheining. Terug dus door de kleef modder.

European Divide

Ik had me wel een beetje verdiept in de zwaarte van European Divide. Vooral het stuk door de Vogezen schijnt heel technisch, moeilijk dus, te zijn. Verder moet het redelijk kunnen. Ik zal soms een stukje moeten lopen, maar dat is op dit soort routes niet ongewoon. Het lijkt zwaarder dan de Dutch Divide vooral door de hoogtes. Verder veel grindwegen en paden die redelijk te berijden zijn. Regen, plassen en modder maken het vandaag zwaarder.

Het venijn zat in de staart

10 kilometer voor het einde stuurde de route mij een modderig bospad op. Ik vond het wel mooi geweest en fietste in plaats daarvan het laatste stukje over grindwegen en asfalt. Omlaag door een mooi dal. Mijn warm showers host woont boven op de heuvels. Het laatste stukje moest weer omhoog. Een heel mooi grind weggetje door het bos, steil omhoog. Voor mij niet te fietsen en ook nauwelijks omhoog te lopen.

Warmshowers

Vorig jaar fietsend door Engeland en Ierland heb ik het opgegeven om een Warmshowers gastheer te vinden. Nu was het bijna direct raak. Ík logeerde bij Max en Vanessa en hun beide katten. Max is een bio geneticus bij het ziekenhuis in Leipzig, Vanessa werkt in een laboratorium in de buurt. Ze zijn vorig jaar vanuit Leipzig hierheen verhuisd. In 2018 hebben ze een jaar lang gefietst van Venetië naar Bangkok.
Ze wonen in een oude boerderij, een grote tuin en nog veel verbouwingsplannen onderweg. Hun druiven struiken waren veel minder ver uitgelopen dan onze in Rotterdam. “Vanwege de hoogte is het hier veel minder warm” legde Max uit. “Vorig jaar hadden we in Mei nog sneeuw”.