Droog en wind
Vannacht heeft het regelmatig geregend. Steeds minibuitjes. Sinds het oppakken van de tent is het droog gebleven en kwam na een paar uur de zon er bij. Er stond wel een stevige zuidwesten wind. Op de eerste 20 kilometer naar de kust over een oud spoortracé was dat tegen. Daarna goed mee. Ook de laatste 20 kilometer waren redelijk vlak, zelfs aflopend. Met de wind in de rug ging dat als een speer.
Weer zee
Sinds vorige week zondag geen echte zee meer tegengekomen. Nu in Barmouthe de Ierse Zee. Met duinen een echte badplaats. Het laatste stuk van de Afon Mawddach was een echte getijrivier. Onder de brug bij de monding stroomde de vloed landinwaarts.
Lekke band
Ik had mijn eerste lange klim voltooid en reed op een weg die closedwas, toen mijn achterband leeg plofte. Ze waren een hek langs de weg aan te leggen en er lag een grote kram. Waarschijnlijk stond die rechtop toen ik er overheen reed. Twee flinke gaten die ik op hoop van zegen heb geplakt. Helaas geen zegen, na 10 minuten liep de band weer leeg. Toen de binnenband vervangen. Maar na een half uur begon die ook langzaam leeg te lopen. Met water uit de bidons en het pannetje het lek opgespoord en geplakt. Bovendien bleek er een scheurtje in de buitenband te zijn gekomen. In een plaats 5 kilometer verderop was een fietsenmaker. Helaas, dicht op maandag. Toen maar verder gereden zonder verdere problemen. Morgen op zoek naar een paar reserve binnenbanden en een nieuwe buitenband. Deze is nieuw, maar heeft wel sporen van intensief gebruik.
Spoorlijnen
Op het laatste deel van de tocht fietste ik voor een deel naast de museum spoorlijn van Porthmadog naar Caernarvon. Mijn route voerde mij al snel over een paar heuvels en dus weg van de spoorlijn. Vanaf een kilometer of 10 voor Caernavon liep mijn pad parallel aan de spoorlijn. Zo kon ik Caernavon het rangeren van de locomotief meemaken. Caernavon wordt gedomineerd door een enorme burcht waar in 1969 de Prins van Wales werd ingehuldigd en zijn eerste woorden Welsh sprak.
