Rechte lijn
De laatste 30 kilometer van de etappe voor vandaag is plat, op het hoogteprofiel een horizontale lijn. Maar voordat ik daar was, moest ik eerst nog over een serie heuvels.
Omhoog, steil afdalen en dan weer omhoog. Bij de start van de tweede hobbel zat een kuitenbijter van 24%. Dat lukte me niet om daar met mijn volgepakte fietsend tegen op te komen. 25 jaar geleden in de Yorkshire Dales kon ik dat nog wel.
Na het verlaten van het park kwam ik een agrarisch gebied akkerbouw en veeteelt, met koeien in de weiden. Mooie overzichten over de valleien vanaf de heuvels.
Buffalo
Pas een kleine 10 kilometer voor de Canadese grens kwam ik in het stadsgebied van Buffalo terecht. Rustige woonstraten, drukke invalswegen en de laatste paar kilometer een fietspad langs het Eriemeer. Beetje spaghetti hoe je als fietser over en onder de viaducten door op de Peace Bridge belandt. In een hoekje van een parkeerplaats zat een draaihek. Met enige moeite door dat hek op de brug gekomen en aan het andere eind van de brug bijna in Canada.
ArriveCan
Ik had een paar weken geleden uitgezocht dat ik aan alle eisen voldeed om in Canada binnen te komen. Maar vergeten dat ik via een app nog allerlei gegevens moest invullen. Onder toeziend oog van de douanier met een haperende internet verbinding ging dat niet soepel.
Ginette and George
In Crystal Beach werd ik enthousiast begroet door Ginette, Warmshowers gastvrouw. Nadat we een plekje voor de fiets hadden gevonden in de garage en de tuin inliepen, vroeg ik voorzichtig waar George was. “Die is er niet meer, hij is 7 jaar geleden overleden. Het leek mijn dochter beter om te doen dat er ook een man woont.” Ginette is een vrouw van 82, Québécois, die het gezellig vindt om gasten te ontvangen. Ginette beweegt moeilijk, daarom mag ik het eten klaar maken. Ondertussen vertelt ze over haar reizen met George, haar dochters en kleinkinderen, verpleeghuizen en veel meer.
