Cobh
Cobh heeft een Titanic Museum. De laatste 18 passagiers zijn in Cobh aan boord gegaan. Een medefietser van 80 jaar wist mij te vertellen dat de oceaanstomers naar Amerika ook Cobh aandeden om passagiers en eventueel proviand op te nemen. Ze meerden niet aan, maar bleven in de baai liggen. Twee cargadoorbedrijven zorgden voor de overdracht. Ik ben 52 jaar geleden al in Cobh geweest toen de Statendam Cobh aandeed, op weg naar New York. De man van 80 had zijn hele leven in Cobh gewoond. Als elektromonteur gewerkt bij het energiebedrijf en na zijn pensioen op 55 jarige leeftijd nog 10 jaar bij General Electric op allerlei plekken op de wereld gewerkt.
Posh
Ik had een mooi hotelletje uitgezocht aan de kade in Monkstown, vlakbij Cobh. Maar ik probeerde nog een Warmshower te regelen in Cork. Toen dat niet doorging, was mijn kamer in Monkstown weg. Zo kwam ik in het Commodore Hotel in Cobh terecht. Ook aan de kade, maar mijn kamer had uitzicht over de binnenplaats. Mijn buren bij het ontbijt zaten in de presidential suite.
Welvarend
Ik herinner me van onze fietstochten in Ierland rond 1980 dat het leek op de jaren 50 in Nederland. Niet rijk, kleinschalige en ouderwetse voorzieningen, rustig verkeer. Ik was bang dat veel van de rustieke weggetjes weg zouden zijn, met Europese Fondsen omgetoverd tot brede en drukke wegen. Wat ik nu zie is een welvarend land, vergelijkbaar met Nederland. Ik ben nog geen armoedige buurten tegengekomen, geen trailerparks zoals je in Amerika veel ziet. In Dublin lagen her en der wel wat zwervers op straat. De restaurants zitten vol, er zijn weinig aftandse auto’s. De meeste huizen en buurten zien er goed onderhouden uit. Ik ben nu 1 weg reconstructie met het bekende blauwe bord met de gele sterren tegengekomen. De rustige kleine weggetjes zijn er nog steeds. Mijn routeplanner Komoot en de Eurovelo route leidt mij er feilloos over heen.
Kinsale
In 1982 hebben Willy en ik langs de zuidwestkust gefietst en zijn we ook in Kinsale geweest. Kinsale is een mooi Iers havenplaatsje. Op deze zonnige zondag van de Ierse June Bank Holiday is het hier mega druk. Op de tweebaansweg zonder vluchtstroken had ik na een paar minuten een sliert van meer dan 10 auto’s achter me hangen, die vanwege de vele tegenliggers me niet konden inhalen. In een leuk koffie tentje in een achteraf straatje een koffie stop gehouden. Ik had nog veel verkeer verwacht, maar mijn routeplanner Komoot voerde mij over rustige wegen het stadje weer uit. Van druk verkeer heb ik daarna geen last meer gehad.
Lusitania
Mijn tocht bracht me naar de old head of Kinsale, een hoog schiereiland met daarop een vuurtoren. Nabij deze plaats is het passagiersschip Lusitania in 1915 door een Duitse onderzeeër getorpedeerd. Er was daar een Canadese vrouw, wiens overgrootmoeder op het schip zat en het heeft overleefd. De vrouw woont in Bend, Oregon.
Op het laatste stukje van de head of Kinsale ligt een particulier golfterrein. Verboden toegang voor derden. De leden komen soms/vaak met een helikopter golfen.
