Small is beautiful
Vandaag naar Rhode Island gefietst. Altijd wat gehad met het kleine. De staat Rhode Island is de kleinste van de Verenigde Staten. Daar wilde ik graag nog een keer heen. Dat was één van de redenen om via Long Island naar Jersey City te gaan.
Suburbia
De eerste 30 kilometer voerden door de suburbia van Boston. Door rustige en ruime woonwijken, bedrijfsterrein, winkelgebieden en het centrum van Waltham. Eenmaal buiten Boston werd het landelijker waarbij drukke en rustige wegen elkaar afwisselden. Ruim 10 kilometer gereden over de Upper Charles Railroad Trail.
Dunkin Donuts
Op mijn koffie stop had ik een Boston? Donut besteld. Ik dacht dat de jongen achter de balie het zakje met míjn donut op de toonbank had neergezet. Op het “terras” achter het restaurant heb ik eerst dorst gelest met de icetea. Toen ik mijn donut uit het zakje pakte, bleek geen donut te hebben maar een ontbijt broodje met gehakt en kaas. Ook lekker. Iemand ander zijn zakje gepakt.
Voordat ik twee weken geleden bij mijn agility club op donuts trakteerde, had ik nog nooit van Dunkin Donuts gehoord. Op deze twee dagen op de fiets heb ik al enige tientallen Dunkin Donuts zaken gepasseerd.
Paradijsje
Vandaag kampeer ik bij Paula en Pete Bisset in Chepachet in Rhode Island. Aan het eind van een kilometerslange grindweg (eindelijk) wonen zij in een 200 jaar oude boerderij. Op het terrein een vijver en een mooi uitzicht over de velden en bossen. Bovenop het huis hebben Paula en Pete een vogel uitkijkpunt laten bouwen. Lekker gezwommen in de vijver en ons tentje opgezet zodat ik morgen van de ochtendzon kan genieten. Aan het eind van de middag een heerlijke maaltijd gegeten. Daarna honden- en fietsverhalen uitgewisseld en mijn route van morgen doorgenomen.
Honden
De buurman heeft een aantal koeien lopen op de weilanden bij het huis. Hij komt dagelijks even langs. Nu ook met zijn Australian Sheperd zonder staart. Helaas is Utah gesteriliseerd, anders had deze reu Utah graag willen dekken. De buurman had de hond op zijn verjaardag gekregen van zijn vrouw. Pas later ontdekte hij dat zijn vrouw $2500 voor de hond had betaald. Hij vond het schreeuwend duur. Alex en Laura durfden niet te vertellen hoeveel zij hadden betaald voor Lucy, hun Duitse Herder. De aanbetaling voor inschrijving op de wachtlijst was $1000 geweest. Wij voelden ons twee jaar geleden wat ongemakelijk toen wij €850 voor Utah’s pups vroegen. Voor het geld hadden we ze beter hier kunnen verkopen.
